Er was eens een jonge kunstenaar, Valentino heette hij. Het was niet zo lang geleden, slechts een week en niet zo heel ver weg, hier net buiten de stad.
Voor het eerst dit jaar sneeuwde het. Sinds lang hadden we niet zoveel sneeuw gezien. Er was dan ook een preventief weeralarm.
Valentino ging op pad, lekker rustig, alleen op de landweg met Brownie. Deze sprong uitgelaten om hem heen. Valentino's hart sprong op van vreugde bij zoveel geluk: zon over witte velden, zover het oog reikte.

(Dit is een fragment van een verhaal, geschreven ter gelegenheid van Valentijnsdag 2007).